İlkimiz…

Baştan sona bakışmıştık oysa
Ve her ilkimiz
Orada başlamıştı.
İkimiz de ilk
Konuşmaları başlatmıştık heycan dolu seslerle.
Ürkek bakışlarımızla ele vermiştik,
Bir birbirimizi
Sonra ilk görüşmeler
İlk sohbetler,
İlk tanışmalar,
İlk d/okunuşlar
Ve ilk aşklar
Hep bir ilkler vardı
Bizim hayatımızda.
Ve bir gün bu ilklerin son bulacağını hiç aklımın ucundan geçirmiyordum doğrusu.
Öyle ki; ilkler her zaman güzel olur
Dedikleri bu olsa gerekti.
Bunu seviyor gibi yapıp gittiğinde anladım.
Sanmıştım ki; ilkler her zaman güzel bir başlangıçla sürer
Ve gördüm ki tüm başlangıçların sonunun bir hayal fırtınası ile son olduğunu.
Ve bu öyle bir sondu ki;
Solunun hiç belli olmayışından anladım
Demem o ki bu işin sanı sonu hiç belli değildi.
Ve ben böyle bir hayal fırtınasına  kendimi kaptırmak istemedim doğrusu
Çünkü; birincisinde  tam o hayalin çerçeveisinde görüyorsun kendini sonra bir bakıyorsun o hayallerin yerini fırtınalar alıp götürmüş
İşte bu yüzden ikinci Bir hayale kaptırmak istemiyorsun kendini
Olacakların arkasında olmayacaklar varmış bunu seninle güzel bir yola çıkıp yolun sonunu gördüğümde anladım.

Bu şiirin telif hakkı yazarın (Gizem CANVER) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Bu yazı Gizem CANVER, Şair Durağı kategorisine gönderilmiş ve , , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.