Sakın ıslandım diye ağlama çocuk
Yağmuru gözle
Dinle
Hatta dokun
Onda saklı pek çok şey
Doğduğun ilk an
İlk dokunuş
Duyduğun ilk ses
Dahası da var
Arası olmayan bir gölge gibi
Her an peşinde büyüyen besleme endişelerin ferahı
O bitmeyen
Senden hiç gitmeyen
Seni bir türlü terk etmeyen korkular varya
Onlar dahi yağmurun efsununda sükun
Yumuşacık
Tersiz
Ve
Tam nefes
Sakın ıslandım diye ağlama çocuk
Kurursun
Kuruyorsun
Hem de ilk güneşte
Sen çamur tut
Toprak kokla
Durma koş
İşte bu yıllar sonra arayacağın huzur…
Ahmet KİRAZ
