İnsan yazmalı çiçeğim
Yazmazsa okuduklarına ayıp edecek
Yapraklar sonbaharda anlamsız düşecek
annenin ninnisi hep aynı kalacak
siyahiler hep daha beyaz dişliler diye anılacak
İnsan yazmalı çiçeğim
zira bir gün çıt bile çıkaramayacak
belki sadece bir karadelikten ters yansıyan bir görüntüsü kalacak
yazmalı işte
bir de
bir de hisse dönerek yazmalı
işte o his baki kalacak
İnsan yazmalı çiçeğim
ölmeden toprağında bitecek ota da bir teşekkür etmeli
hem de o ot gibi hissederek
İnsan yazmalı çiçeğim
en az üç beş mektup
şöyle bir saman kağıdına
ve yatağının altına
İnsan yazmalı çiçeğim
en az bir çocukluk kadar şeker dağıtın diye ardımdan
mezar taşına
İnsan yazmalı
öperek bazen annenin elini
severek kedisinin başını
daha nasıl yazmalı diye diye başında saç ağartmalı
insan yazmalı çiçeğim…
Sevda Çelik
