TUM SEHRI BOYAMALIYIM BU GECE…

Ah benim şu sıska bedenim!
Ayağıma değdirip ellerini kanatıyor.
Gözümü açıyorum, tavan titriyor.
Pencereden iyot kokusu geliyor yaz kış.
Kanepemin üzeri küllü menekşeler,
Ayaklarım taşımaz oldu bedenimi.
Sanki bir adım daha atsam,
Sana yetişeceğim.
Sanki dokunsam etegine gözlerinin,
Yine eskisi gibi iyot kokacak şehir.
Gri bulutlar üşüşmüş üzerine.
Az ileride bir sokak,
Üşütmüş, burnunu çekiyor.
Körsem,
Senden gayrısına çıkmıyorsa sesim,
Ah benim sıska bedenim!

Tanrım !
Bana bir pencere ver .
Biraz menekşe,
Biraz mavi
Ne bileyim kaldırımları güzelleştirecek
Bir şeyler ver bana.
Tüm şehri boyamalıyım bu gece.
Gün yüzüyle sarhoş bir atı andırıyor her şey.
Dönüp dolaşıp yine eve çıkıyor her sokak.
Dönüp dolaşıp yine kapıya takılıyor gözüm.
Elim bir ipin ucunda,
Ve yine, hep
Zeki Müren çalıyor…

Ji