Geceye nem düşünce uykum kaçıyor
İlk sıklatta nefesim nefes arıyor tutsağımda
Ve Ben…
Çakmak çakmakken yıldızlar balkon oluyorum
Varlıklarını huzur etmekten boynum tutuluyor
Sayamıyorum enfes şahanelerinin cıvıltısını
Kayan bir yıldız az ötede sanki gülüşüme düşüyor
Şaşkınlığımı çalıyor alel acele benizime sürüyor gibi…
İşte o an zamanı durduruyorum gözlerime unutmasın diye
…
Sonra…
Terli kalan rüyama yer ararken birden bire bozuluyor derin sessizlik
Bir telaş öteden ses veriyor hem hal gibi derdime
Ve Ben…
Toprağa sarılınca huzur buluyorum irkilen cesaretime
Suya kanmak için eziyorum soluğumu geçiyorum tüm yeşili
Kana kana içiyorum, uzunca yosun tutmayan belinden nadide lezzeti
Ansızın gelir gibi unutuyorum onca sersemliği, kederi
Ferahlığım döşşek oluyor suratsız kabusuma ninni gibi…
…
İlk uykuda bereket kan emici sezmiyor varlığımı
Ezana vakit madeni bulunca dürtüyor sol yanımı acı acı
En son…
Sabaha yakın esen o isimsiz rüzgarla unutuyorum yaşam gerçeğini
Alıp götürüyor benimle birlikte alemden aleme gençliğimi.
…
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Ahmet KİRAZ) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Tutsak Hikayem… için 2 cevap