Huzur
Sokağında başlamıştı çocukluğumun…
Sonra büyüdüm
bir veba gibi çürüttü ruhumu zaman!
Uyursan geçer demişlerdi
Akrebin ateşte yandığı
Bir yalandan ibaret
Örsü vurdu habire
sekeratta olan ruhumun…
Ayagima batan kaktüs çiçeginin mahçup bakislari,
yerde şirelenmiş dut taneleri gibi
ezik bir eylemmiş şu “büyümek” dedikleri…
Akrep ateşte !
Uyursam diyorum geçer mi ?
Yanıyor ama akrepler !!!
Bu kez düşümde .
Fatih ÖZTÜRK
