Bu bahar başka güzel,
Gülüşünle.
Dünü bugünüyle,
Senin düşünle…
Papatyalar emekleme çağında,
Yeryüzüne okuyor meydan,
Alabildiğine geniş menziliyle,
Tan…
Vatan…
Kutlu bir amaç uğruna kendini feda edip,
Toprağa yar olup yatan…
Vatan toprağı yorgunluğunu atmakta,
Yalnız toprak mı?
Bir garip sızının yorgun ikindisinden sonra,
Sahip olduğu tüm güzelliğiyle,
Gülümsemekte güneş,
Sen kendini yorma…
Bak bahar kapıda.
Silkin acılarından ey acılar kraliçesi!
Kendine gel.
KendiMe…
…
…
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Sezai ORUK) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
