Üzüntünü en yakınlarına bile ifade edemediğin duyguyu ”kalbi acımak” diye yazmışlardı. Bize küçükken kimse öğretmiyordu çünkü kalbin acıdığında ne yapman gerektiğini. Bazen acıyı bir kişiye odaklıyor kalp, ya o kişi çare olsun istiyorsun ya da acıtsın acıtabildiği kadar diyorsun.. Sen acıtan olma çare ol diyorum bende. Bu kez mutlu son sadece filmlerde olmasın. Şu kısacık hayat meselemizi gönlümüzde çiçekler açarak geçirelim istiyorum. Gönül bahçemde bütün çiçeklere sonbahar gelmiş de sana ilkbahar gelmiş gibi… İlk kez uçacak kuşlar kadar hevesle geldim kapına. Bu gün buradayım ve burası dünyanın en güzel yeri. Acıyan kalbin aslında sana umudunu veren kişi için atıyor. Sana o umudu veren kişinin kalbiyse dünyanın en güzel yeri.
…
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Beyza FIÇICI) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
