Eyfel…

Bütünsel bir yaklaşımdan bahsediyorlar
Eyfelden söz ediyorum onlara
Eyfelin önünde durmaktayız
Yaklaşmışız üç yüz metrelik dev bir yapıya
Zamanlamamızın kötü olduğundan olacak
Anlamsız insanların arasında doğmuşuz
Eyfele bütünsel yaklaşmak için
Onu terketmek gerekmiş
Bizse yaklaştıkça bütünleşmekten bahsedenleriz
Razı olmuyor her iki tarafta
Anlaşmak mümkün değil zaten
Renksiz ve uçmaktan korkan kuşlarla
Yuvaları kendi kafalarının içidir ve hapistirler oraya
Umutsuz ve karamsar kuşlar
Varmak için eyfele
İçimizde önce bir eyfel beslemeliyiz
Ama bahsettiğimiz bu umutsuz kuşların yemleriyle
Cereyan etmeli binlerce fikir ve his içimizde
Issız fakat kocaman bir dünya değil mi içimiz…

Bu şiirin telif hakkı yazarın (Sefa Saraç) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Bu yazı Şair Durağı, Sefa SARAÇ kategorisine gönderilmiş ve ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

Eyfel… için 2 cevap

Yorumlar kapalı.