Yanıyor teninde aşgın saf rengi
Baka kalıyor insanlar yok dengi
Gözlerinde büyüyüp dudaklarında kayboldu sevgi
İçimden geldigi gibi sevdim de bulamadım sevgi cengi
Sabahları yastıgın çektigi aşkla yaktı
Bilemedi içi dışarda kalanlara aktı
Çok çabuk alıştı ecel ile tanıştı
Yüregini dinlemeyip amaya karıştı
Aralık ayında yürege açılan kapılar kapandı
Bekleme boş yere diyen fısıltılar abandı
Kulaga gelen her söz çıldırma derecesinde kaldı
Saç tellerinde dolanan eller yüregimde yandı
Ah bu diyar üstüne dogan güneş
Onun aklınada dogsanda olsa bir gün-eş.
….
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Ahmet Mücahit Efe) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
