Kasvetli gecenin, mahur bir yalnızlığındayız yine.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Sabahın ilk ışıklarıyla başlayan hüzünleri,
Gün ölene kadar içimizde biriktirip
Gece olunca anlatıyoruz sessiz mısralara.
Hayal meyal bir şeyler yaşıyoruz her gün.
Yarın bugünün umuduyken,
Dün bugünün inkarı gibi…
Geleceği hayallere sığdıramazken
Maziyi anılara hapsediyoruz.
Yaşadığımız her an hafızalarda saklı.
Ya unutmamak için her gün anımsıyoruz,
Ya da en kuytu köşelerde
Unutulmaya terk ediyoruz tüm yaşanmışlıkları.
Bize acı veren anları sahiplenemiyoruz.
Bugün başımızı döndüren duygular,
Yarının kederleri olup çıkıyor karşımıza.
Bugün deli divane sevdiklerimiz,
Yarın nefret ettiklerimiz oluyor.
Bugün nefret ettiklerimiz , bir bakmışın…
Yarın en sevdiklerimiz arasında yer alıyor.
Dün bizi mutlu eden duygular, bugün acı vermeye başlıyorsa eğer,
Yarın o anı hatırlamak istemiyoruz.
Unutmak için çırpınıyoruz adeta..
Unutmak mümkün değil, biliyoruz.
Ama hatırlamamak için elimizden geleni yapıyoruz.
Dün de var olanlar, nereye gitsek peşimizde.
Bugün dünü inkar edemiyoruz.
Kimi zaman bir şiirin mısralarında gizliyor,
Kimi zaman kalemle kağıt arasında sır saklıyoruz yaşanılanları.
Şükür diyip elimizde kalem,
Gönlümüzde dünden kalma burukluk var.
Masamızda çay,
Gözlerimizde hafiften bir ıslaklık…
Yine bir şiirde demleniyoruz.
Bugün dünün inkarını yaşarken,
Yarının umutlarına niyetlenip
Gecenin sessizliğinde kayboluyoruz…
…
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Tuğba DOĞAN) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
