Biz Sokağın Çocukları…

Ne zaman kararsa hava
korkularım gelir aklıma.
Biz hep korkardık
havanın kararmasından
Dışarıda yaprağı kıpırdatan
hafif bir yağmur sesi
Kaç yağmur damlası dindirir, içimde yanan özlemi?
Çocukluğum..
Karışık ve renkli
Tıpkı gökkuşağı gibi,
Siyah yok.
******
Uyuya kaldın mı hiç ağaç altında,
Ya da çıktın mı erik ağacına?
Bilir misin sokakta oynamanın tadını?
Oyun arasında yediğin ekmeğin, salçalı..
Hatırla yalnız düşünce acıyan içini
Bizden hep bi beden büyük hayallerimizi..
Belki de başaramadık
Ama en güzel çocukluğu biz yaşadık.
Bizim çocukluğumuz..
Yapsakta türlü hatalar
Tartmadık böyle ağır cezalar.
Varsa da hep bir kenarda ”ben demiştim” diyenimiz
Olsun özgürdük biz..
Velhasılıkelam
Keşke kararmasaydı hava
Artık vakit akşam ezanı
Oyun bitti çocuklar, dağılma zamanı.

Bu şiirin telif hakkı yazarın (Ayşe KAYA) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Bu yazı Ayşe KAYA, Şair Durağı kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

Biz Sokağın Çocukları… için 1 cevap

Yorumlar kapalı.