biliyorum…
çok iyi biliyorum
aynalar söyledi koparak bir bir incelmiş saç diplerimden
fazlaca alıştırmışım insanlığımı
meğer bu hayatın en büyük yorgunluğuymuş
kendini kendinden çok mecburi hissetmek
hadi… hadi buna da durma yine yalan de…
yalan de gözleri kısık, keşkeleri keşkelere katan
yalan de de bir kez daha gerçeğime haykırayım
niye kandım… neredeydim…. sen neredeydin diye…
bak… bak şimdi düğüm oldum
gidişimde, geriye dönüşümde bir
kalakaldım, kurtulamıyorum…
mecburi yokuşların en zirvesinde
…
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Ahmet KİRAZ) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Fıs/ıltı… için 1 cevap