Öyle anlar geliyor ki seni sevmeden edemiyorum
Gülüşünü unutmak mümkün mü?
Birlikte gülüyorduk bilmem hatırlar mısın?
Biz birlikteydik, hayal mayal de olsa
Sevgimizi açıktan değildi ama,
Anlıyorduk birbirimizi
Açıktan olmasa da seviyorduk birbirimizi.
En azından beni öyle inandırdın.
Umut verdin bana anlasana çocuk,
Sevgimi köle ettim sana yıllarca,
Harcadın beni hunharca
Sonra geçtin karşıma hiçbir şey yokmuşçasına
Sevdim seni de diyemedim sana
Oysa sarıldığım anları unutmak ne mümkün
Senin varlığını yok saymak
Seni bir kalemde silip atmak mı?
Ölümüm olacak bu kalem,
Kırılınca üzülür müsün bilmem?
Ben seni bilmiyorum artık, bilemiyorum.
Oysa ne hayallerim vardı,
Hepsiyle birlikte kırıldı kalemim
Yok olup gittin bir gece vakti penceremden
Tutamadım elinden, gitme diyemeden
Durduramadım seni çocuk,
Gitmek istedin ve gittin
Öyle anlar geliyor ki sanki geri dönecekmişsin gibi
Sanki tekrar beraber olacakmışız gibi
Oysa hayallere dalmışım da haberim yokmuş
Gittin be çocuk, terkettin beni
Sevdiğimi söyleyemeden bitti
Yok oldu ruhum şu rüzgarda
Ben yok oldum çocuk
Geri dönüşün imkansız biliyorum
Sevgim idam masasında ve sen vurdun ona tekmeyi
Can çekişirken gittin, ardına bakmadan
Bu yüzden sus,
Hadi var git yoluna…
…
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Merve BAŞARDI) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
