Nasıl Olsa…

Fanilik ayaklar altında
Görmüyor
Duymuyor
Gerçeği konuşmuyor
Kurtlandı en taze yaşında insanlık
Ah ne yazık
Ne yazık ki dolunay dahi keşkelere karışırken
Düne dair pişkin yüzlerde yok hiç pişmanlık
Nasıl olsa kahır onların değil
Acizlik tutmaz yakalarını
Çelikten ulaşılmaz tepeleri var
Nasıl olsa sefalet süren topraklarda
Ağıt bilen acılı analar var
Hem alışkın onlar
Kundaklarında kan yutan çoçukları var

Bu yazı Ahmet Kiraz Şiirleri kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.