Kararan Zaman

yadigar…
yetimin sabahı mı oldu bu ne gürültü
mavi duvar unuttuğum dünyalar üzerime koşuyor
söndür başıma üşüşen şu ışıksız geçmişi
gül dikeninden kopmuş ayrılıyor

yadigar… yadigar…
bu nasıl kasavet
içimde bir ben var benden uzak beni silercesine
nerede suyu aziz kılan kahır reçetem
nerede gölgeme düşen gölgen
tut ellerimden buralarda baharlar hazansız kuruyor