Bir burukluk var yüreğimde
bir gariplik
düşünüyorum geceler boyu
bildiğim halde düşünüyorum
ya ben fazlayım artık bu sokaklarda
ya da bir eksiklik
yani sensizlik

Ey ruhumun aydınlığı
kayıp gülüşlerin sahibi
aldı esaretine beni bir bitkinlik
şafakları kovalardım eskiden
voltalar vururdum
her bir yağmur taneleriyle şarkılar söylerdim
kuşlarla şakalaşır dururdum
hece hece dokurdum mutluluğu
ama artık yoruldum
artık bir yalnızlık rüzgarına kapıldım
savruldum savruldum

Sokağının önünde dolandım durdum aylar boyu
orda olmadığını bildiğim halde
içimde hep bir sahte umut tuttum
gül yüzünü aradım hiç durmadan
o buram buram burcu kokunu
içimi ısıtan gülüşlerini
bulamadım…
her gün kederime keder ekledim
yeter artık uyuduğun yeter uyan çok özledim…

Bu şiirin telif hakkı yazarın (Enes DUYMUŞ) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Bu yazı Şair Durağı kategorisine gönderilmiş ve ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

için 1 cevap

Yorumlar kapalı.