Güllerin deryasında çok dolaşma,
Güneşten kıskanırlar seni.
Bahara o kadar da yanma,
Her an yakabilir özlem,
Benden uzakta sessiz gölgeni..
Sırf yaşamak değil gayesi aşkın,
Biraz özlem,bir tutam hasret,
Tamamen yaratılış payesi.
Belki az sevda,
Çoğu zaman ayrı kalmaların kesif sessizliği…
Susuz kalmış baharın yelsiz gülleri,
Savrulur havanın ecnebi boşluğunda şimdi.
İyi dinle şu yüreğimi,
Sonsuzluğu haykırıyor gözlerine.
Ve bir gül sadece yak bahardan öte sessizliğimi..
…
Bu eserin telif hakkı yazarın (Sezai ORUK) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
