sersem b/ekleyiş
kim için bu esrar
saati üzmeye değer mi
yalnızlığın esiri olan bu ellerde
oysa en çalışkan olduğumuz alışkanlık
çocukluğumuzsun
halk ekmeği kuyruğu kadar tanırsın
kuzeyin soğuğuyla ılıttık içimizi
gönül yangını dokunmaz esmerliğimize
iki yanımız hep ayrılık
