Gel hadi bak ağaçlar yapraklarıyla ağlıyor
Çiçekler sensiz açmıyor
Nefretin soğuğu esiyor
Kış gelinliğini giymiş seni bekliyor
Karanlık bir zindandaki mahkûmun bir aydınlığı beklediği gibi bekliyoruz seni
Bir ananın çocuğunun tabutunu beklediği gibi bekliyoruz seni
gel…
gozlerimin ışığıyla yoluna ışık tutuyorum
gel…
oturduğun yere kimseyi oturtmuyorum
içtiğin bardağı saklıyorum
pantolonundaki çamur lekesini temizlemedim
kesin yine hak eden bir yerden
kesin yine yiğit bir yerden geçmişsin diye
gel artık gel..
…
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Mehmet Emin YURTGÜL) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
