İnsan yitirmek acı.Daha acısı;biricik insanları yitirmek.
Biricik insanla konuştuğun konuları yine aynı içtenlikle kimse ile konuşamayacak olmak…
Canının sıkıldığı,başının sıkıştığı her konuda kapısını çaldığın akıl hocan,arkadaşın,kardeşin; sana ayna olan biricik insanı yitirmek…
Aklına gelir;önce gözlerin dolar,burnun hafiften sızlar,boğazın düğümlenir…
Tanıdığına şanslısındır;biricik bir insan tanımışsindır. Tanıdığına şanssızsindır;tanıyıp yitirmek çok acıdır.
Her acı gibi o biricigin acısı da hafifler ama bitmez.Onu biricik kılan ne varsa her fırsatta karşına çıkar:
“Biriciğim ben,beni unutmaya mı yeltendin? Bak yine hatırlattım kendimi” dercesine…
O gider biricikliği kalır!
(BİRİCİK arkadaşım Murat Yurtgül’ün anısına)
…
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Sevda ÇELİK) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
