Kara Bulutlar Her seferinde “Unuttum” diye bir ses yükselir penceremden
Gökyüzüne bakıp da kolaydır geçmişi unuttum demek.
bulutların arasından çıkar,
sana çektirdiği tüm acılar..
Bu yüzden inletir sessizce semayı
“Unuttum” nidaları
Yağmur yağmaya başlarsa ne Ala
her pencerene çarpan damlayla,
Artar Yalnızlığın…
kolay mıydı ki sen sevmek,
Unutmak kolay olsun..
Daha gözlerine değmeden şu gözler
En ufak yağmur tanesiyle geri döner
Senin yüzün ve Anılar
Mavi gökyüzünün nerede berraklığı,
nerede,
Kara bulutların yalnızlığı
Dün sabah yine değdi gözlerin gözlerime de
“Özledim” çığlıkları kalbimin kapısına dayandı
Sevdan öyle bir ateş ki,
Kara bulutlar bile söndüremiyor.
Ruhum ağlamaktan helak düştü.
Ama,
Akmadı gözlerimden tek bir damla yaş
Yine zihnimde anıların var çocuk!
Bana gülümsediğin, ruhuma dokunduğun o masum anlar
Gökyüzü yine berrak şimdilerde
Ama ben seslenemiyorum “Seni Unuttum” diye
Çünkü Unutmadım biliyorum,
Çünkü Unutamadım seni.
Beklemek;
Sevmek mi?
Yoksa umut mu?
Bekliyorum işte seni deliler gibi
Gelmeyecekmişçesine gözlüyorum Leyla gibi.
Yoruldum,
Gerçekten yoruldu bu kalp.
Şu berrak gökyüzünün hatırına
Bekletme daha fazla Yar!
Kara bulutlar toplanmadan,
Ben mapuslara düşmeden
Gel şimdilerde,
Ol yalnızlığıma ortak.
Bak kuruyoruz ikimizde yalnızlıktan
Bahar çoktan kışa döndü
Yüreklerimizin buz kaplı odaları gibi
Bekletme daha fazla Yar!
Çay bile acıyor bekledikçe baksana
Ben nasıl dimdik kalayım?
Şu sert kışın ortasında
Sıcak yüreğinle sev beni yeniden
Penceremdeki kara bulutlara rağmen
Unutma!
Sen geldiğinde açacak Güneş’im
Yüreğimin buzlarını eritecek.
Ruhuma baharı yeniden yaşatacak,
Sensin Unutma!
Ben seni Unutamamışken,
Bırakma beni yeniden,
Yalnızlığa…
Karanlık gecelere beni daha fazla gark etmeden
Gel sen..

…

Bu şiirin telif hakkı yazarın (Merve Başardı) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.