Köpek seslerinin korkusuyla uykumdan olduğum geceler geldi aklıma annem.
Sesler yanıbaşımdaymış gibi irkilişlerimin soğukluğunda,
Koşar adım yanına gelip,
Usulca sokuluşlarımı ve titreyerek koynuna girişlerimi hatırladım…
Korkumdan hiç büyümek istemezdi bedenim,
Nerede o her an saldırıya uğrayacakmışçasına tetikte bekleyişlerim…
Daha dün koynuna sığıyordum anne.
Şimdi kocaman bedenim ; dertlerim gibi…
Korku denen şeyi sana sarılarak değil
Kendi başıma karanlığın eşliğinde öğrenmek zorundayım…
Koynunda değil soğuk yatağımda uyanmak…
Oysa iki adım ötede ; küçükken sığındığım güzel yüzün,huzur bulduğum şefkatin…
Şimdi anlıyorum : ben büyümek istemiyormuşum anne…
Küçülüp koşmak isterdim yanına ANNEM…
…
Bu şiirin telif hakkı yazarın (İsa ATEŞ) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
