Ağrı çöktü başımın derin uçurumlarına…

Ağrı çöktü başımın derin uçurumlarına,
Gözlerim bitap düştü ışığın acımtırak raksından,
Parmaklarım karıncalanmaya başladı uyuşukluktan,
Dizlerime yüksüz yılların pıhtılaşmış loşlugu çöktü birden,
Nefesim kan kokusuyla bezendi ani bir yağmur baskınıyla,
Kelimelerim ilmek ilmek dokundu hattat vari bir edayla miyaserleşmiş gökyüzüne,
Bembeyaz kâğıtlar biranda siyahlaşmaya başladı kederle dolup taşmış kalemlerden,
Gönül hududumda büyük çarpışmalar yaşanmakta ani patlamalar eşliğinde,
Göz kapaklarım sağır edici sessizliklerden ara ara istemsizce kapanmakta,
Zonklayan hücrelerim bedenime birinci dünya savaşını anımsatmakta,
Felaket tellallığıyla nam salan yüz çehrem kısır hırıltılarla paralanmakta,
Vücudumun çatırdayan kemikleri vicdansızlıkla yargılanmakta,
Vakit gecenin ilk dakikaları ömürlük rayihalar son virajda,
Yüreğimin ön sözünde ise şimdilerde yol çalışması sonlanmakta,
Odak noktamda umutla atan sükut kalp atışlarım,
Şiir dimağımda sıkışıp kalmakta arşa korku salarcasına,
İğrelti beyhudesinden kurtulan ruhum aşk selasıyla şahlanmakta,
Başıma çöken ağrı yavaş yavaş toparlanıp kaçmakta,
Muammalarla terakkileşen yazımlar sonsuzluk girdabında harlanmakta,
Lugatım burada lisanıma kurban olmakta,
Benliğim senliğinle bir olup şarka doğru yol almakta,
Mevsim sonbahar aylardan kasım günlerden tebessümle karışık koca bir hoşçakal…

Bu şiirin telif hakkı yazarın (Ümit ACARER) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Bu yazı Şair Durağı kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.