Yokluğa düşeli senli mevsimler
Yüzümde yarınlar silik
Kış bağrımda ebedi misafir
Sislerin arasında kayıp
Güneşe hasret zemheri döküyorum
Bilmiyorum…
Kaç zaman sürer bu kara bozan
Ansızın tekrar doğar mı neşem
Kurur mu bir gün dibine saran yalnızlığım
Anlayacağın bir sual ötesi cevap değil artık özlemim
Kayboldum zahmetli kuytularında
Sonsuz nefesimken zamire düşen sevdam…
