Ben hayatımın on sekizinci sayfasını yazmaktayım
Senle dolu son iki sayfam
Bu sayfalarda neler yok ki…
Bazen tatlı gülüşün bazen öfkeli yüzün
Belki asi ve maviydi gözlerin
Her gün ağlamaklıydı yüreğin
Belki de yoktu son bir sözün
Gitmek kolay elveda demek zordu
Yaşananlar unutulmamalı kısa olsada
Ne acı olmalı, ne öfke, ne keder
Sadece güzellikler hatırlanmalı
Sonra bir damla yaş silmeli kederli yüreğini
Cesaret olmalı insanda bir elvadalık
Bir tek kelime dökülmeli dudaklarımdan
Gidişin suskunluğu…
Ve bakışlarımda ayrılığın hüznü olmalı
Akıp giden zamansa durdurmak ne mümkün
Hatıralar zamanda bıraktığımız bir ölüm
Figüran olmak sadece bir yerlerde
Ve yaşamak kaderini sessizce…
…
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Soner KEYİK) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
