Biliyorum Ama Bilemiyorum… Sanırım Elveda…

Geçenlerde bir kitap okurken içinde geçen bir sözü koluma yazmışım, bugün dalgın dalgın dururken ilişti gözüme.
‘Ve bu dünya geçicidir.’
Her sabah yürüdüğüm yolda gördüğüm o küçük çocuk, elleri buz kesmiş, gözleri alev ateş.
Kolumu yokladım öbür elimle, neden geçmiyorsun be dünya!
Sen kimsin, ben kimim, bu dünya neden böyle?
Yine haykırasım tutmuş;
’ Lütfen artık masallar anlatmayın çocuklarınıza.’ diye.
Prensler yok prensesler yok, cadı kazanına dönmüş dünya.
Buzların içinde yanan alevlerden bahsediyorum tam şu sırada. Gören var mı bilmiyorum.
Bir çocuk biliyorum böylesi bir yürekle yaşıyor.
Bir yer biliyorum iyinin hâkim olduğu, bir masal biliyorum gecelerin ardında saklı kalmış.
Bir diyar biliyorum gönlümün göçtüğü, bir oba.
Dallarında kuşların şakıdığı bir bahçe biliyorum.
Estetikten diyalektiğe, anarşizmden Gestalt’a kadar bir şeyler biliyorum
Ama şu bozuk düzeni neyle nasıl anlatacağımı bilemiyorum.
İsyana değmiş kalemin diyorsun, yok öyle bir şey.
Yazamam bazı şeyleri öyle uluorta bağıramam, bil ki bazı şeyler hapistir sessiz seslerde.
İmkânlarımız genişliyor sınırlarımız genişliyor daha çok hapis oluyoruz kendimize.
Tezata kafa tutar yaşamlardan el sallıyoruz birbirimize
Bak bugünde göçmedi beden dünyadan ama ne çok öldük be!
Beden bir hapishanedir diye diye dolanan bir mecnun bilirdim
Şimdilerde anlar oldum onun diline dolandığı hapishaneyi.
Hayat kulağıma fısıldıyor gibi, bu beden bir hapishane!
Bu hapiste kalacaksın, kötü şeyler göreceksin, cezan bu.
Beden bir hapishanedir, dünyaya gelmemiz ceza ve işleyişi bu dünyanın en ağır infaz.
Birileri bana kızıyor birileri kızılması gerekenleri görmüyor.
Birileri bir yerlerde kötü şeyler yapıyor, birileri bu kötü şeyleri dile getirenleri sen ne kötüsün diye taşa tutuyor.
Birileri yoldan çıkarmış bu dünyanı belli.
Ve yine birileri bir yerlerde umut bizim derken bir diğerleri umut biziz diye böbürleniyor.
Ne dolaplar dönüyor da geçmiyor şu dünya,
Ne zamanlar geçiyor da bir tek acı anlar mıhlanıp kalıyor içimizde.
Ve yine o söz göz kırpıyor geçmeyen bunca cefaya.
‘Bu dünya geçicidir’ göçmen kardeş, elveda.

…

Bu yazının telif hakkı şairin (Mavroliva) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.