Kıvırmış ince bedenini
Kayalıkların arasına sığınmış
Kayalar ki sert depremsiz..
Başka kime güvenebilirdi ki
Uçurumun ardından
Denizle gökyüzünü yırtarcasına güneş gülümsedi
Tatlı sevimli gözlerine
Güneş ki ezberlemiş görevini
Sıkılmadan bıkmadan aynı yerde
Hiçbir inkara boyun eğmeden
Sıcak bir buse konduruyor gözlerine
Denizin soğuk esintisi geçiyor kendinden
Kimliksiz bir rüzgar yontuyor dağı eteklerinden
Zaman..Sabırsız kuyuya ipini salmış çektikçe çekiyor
Göz açıp kapama mesafesi.
O an duruyorum
Manzaranın hırçın yüzü çiziliyor gökyüzünden
Kâbus gören çocuklar çığlığıyla
Baktıklarımın zehrine,
O en masum tebessümle yakılıyor bütün düşlerim
Kaya yok..Dağ yok..
Güneş, dumanı taze bir ateş
Ardı acı bir gülümseme
Ağlamaklı kelimeler dilime batıyor
Arkasından bir at arabası geliyor
Alıyor..Gidiyor..
Beni var’ın yok’luğundan
Senin şefkatli varlığına……..
…
http://gncsair.blogspot.com.tr/2015/08/ki.html
Bu eserin telif hakkı yazarın (Remzi Çicek) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
