kalabalıktı bu şehir kalabalıktı yalnızlığı
Münevver Hanım çaresizdi
ne yana dönse hüzün ve kederdi.
boğuluyordu anılarının içinde
bu şehir ona fazla geliyordu artık
çok sevdiği İstanbul’u ona yüktü artık
moda sahilindeki kuşlar
Münevver Hanım ağlıyordu
boğazın tatlı esintisine karışıyordu gözyaşları
tatlıydı ya eskiden bu esinti;
şimdi tek bir anlamı var: ACI!
Münevver Hanım yorgundu
yaşlı Ay’ı gözlerdi uykusuz gecelerle birlikte
düşmezdi tek bir damla bile uyku gözlerine
gecenin adı artık kara
doğmazdı Güneş sabahlara
Münevver Hanım ölüyordu.
Sarayburnu’nun meltemi, Tarabya’nın yeşili
Kifayetsizdi her şey onun için
ölüm bile yetersizdi
anmazdı artık satırlar Münevver Hanımı
bir boğaz esintisine karıştı
Eskiden bir Münevver Hanım vardı
Adı bu dizelerde kaldı….
…
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Merve Başardı) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
