Midemin orta yerinde büyük bir su kütlesi hissedebiliyorum, aklıma geldiğinde.
Sanki, Ay, yakın zamanda enerjisini Dünya üstünde hiç gösterememiş de, medcezirin tüm yükünü midem yaşıyor gibi…
Bir çekilip, bütün hızıyla uca dayanıyor hepsi.
Yediklerim aklıma geliyor.
Bir dilim beyaz peynir; bir parça incir reçeli…
Doymuştum.
Yetmişti seni düşünürken çıkarttığım kaşık sesleri.
Sonra sen aklıma değil de birden yanıma geliver.
Baş parmağımın sol köşesinde ufacık bir yara olsun velev ki…
Sen kolonyanı da alıp gelmiş ol; Tanrı haberdar etmiş seni.
Otur yanıma, alelacele bağdaş kur ve yolda yürürken üflemeye başlamış ol.
Parmağımı al avuç içine.
“Üfff üfff! Acıyor mu?” diye sor iki kere.
Üçüncü soruşunda geçelim balkona…
Gazoz içelim.
Yara ufacıktı zaten.
Fiilen gel ama bazen.
Belki bir gün tamamen.
…
Bu eserin telif hakkı yazarın (Ertuğrul KOÇLAR) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
