Bir ŞİİRlik daha kalsaydın
Hiçbir şiirim kalmayacaktı yetim
Çok mu şey istedim ki durman yetecekti
Bana sormayın nasılsın diye
Dünyanın bi bok çukurundan farkı yokken
Sormayın nasılsın diye iyi değilim mutlu musun?
Mutlu olmayı en son bana alınan çikolatadan biliyorum.
En son o zamandı mutlu oluşum sonrası yok
Belki de büyüdük diye de olmayacak
Dünya ne kederli bir mekan ne dertli
Derdi dağlardan aşar insan bedenini satar..
Stilim serbest sözlerin belki de birer kurşun
İçimde eriyen kurşunlar akar kurşuni
Sen yoksun diye de ölecek değilim
Sen yokken de vardım, sen gittin bak ölmedim
Yaşiyor muyum! yaşayabiliyor muyum? bilmiyorum
Belki de çok fazla emin değilim.
Küçükken saçlarım sarıydı altın sarısı
Büyüdüm o bile değişti, sen gittin ne değişmeyecek
Varsın olsun, herşey olacağına varsın
Belki bir gün kaderin cilvelerine raslarım
Hiç olmayacak belki de keşkelerle anılacak
Sigara dumanı gibi karışacak havaya kaybolacak
Üzgünüm tahminlerine sığmayacak kadar üzgünüm
Dargınım üzgünüm dertsiz değilim dertli de
Söylecek çok sey var, kısa kesiyorum….
Kendi Kalemimden Dökülenler – Ünal OK
23.07.2015 – 21.44
…
Bu eserin telif hakkı yazarın (Ünal OK) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
