Rengi solmuş bir gülüş
yılların kirli dokunuşları
boğuk, ağlamaklı hal
ve üç kuruşu sunulan mutluluk
gece, kaldırımlardan siner bedene
bakışlar ki lambalar altında güzel,
afili…
miniden mini etek, karanfil dudak
ve üç kuruşa satılan et
kimdir bu gecelerde gelen
nedir derdi; var mıdır bilen?
Kaldırımda üç beş yosma
ve bir umut geceye, yalnızlık biter
yosma yollu halinden belli
gelen ürkek, yalnızlık içinde dertli
gece her zamankinden ışıklı
Günahlar mutlulukla işlenir
ve bir yatak tüm bunlara şahit
sevişilirken bedenler kaskatı
niyetler garip, alacakları zevk fena
Yaşamdı belki onları buluşturan
gecelerdi tüm bu günahlara mekan
ve sabah, ayrılığın, yalnızlığın habercisi
şimdi kaldırımlarda binlerce ayak
binlerce temiz, namuslu yüz
simitçinin sesi, sucunun nameleri
işinde gücünde bedenler, uçuşan güvercinler
ve bir gün yine geceye böyle girer…
..
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Mehmet Özcan YASSIBAŞ) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
