Eylemsiz Sevmek…

Uzun cümleler kurardım seni anlatırken.
Lugatımdaki tüm kelimeler ancak kirpiklerine kadar anlatabilirdi seni.
Başına tac olup yakışacak papatya bulamazdım topraklarda.
Teninin kıvamını çözemedi hiç bir dokunuşum.
Eylemsiz sevmek gerekirdi seni.
Çünkü en güzel kelime bile çirkin kalırdı dudaklarında.
Güzel dediğim her bir şey gölgesinde kaldı saçlarının.
Şiirler bile paklamazdı güzelliğini.
Öyle bir güzellik ki; aşkı tatmamış olanı kör eder, aşka bir kez düşmüş olanı mezara kor ölmeden.
Tüm cesaretim bir olsa ancak bakabilirdim gözlerine.
Gül yüzüne diyemediklerimi döktüm hep sayfalara.
Artık sayfalarda aşık sana.
Seni bu dünyada yaşayacak zamanım yok bilirim.
Koca bir ömür yetmez seni yaşamaya.
O yüzden ahirde yazsın seni anlıma, fanide kaderime yazan yaradan.
..
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Emre Karaca) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.