Ah İstanbul canım İstanbul…

Ah İstanbul canım İstanbul
Bilirsin seni nice sevdiğimi
Her tepende az raksetmedik
Senleyken hiç çay içtiğimi hatırlamam
Hep manzara içtim,
Sek demli ve şekersiz
Bir bakmışsın fethi paşa da içmişiz
Akşama Fatih’in ara sokaklarında
Dövüştüğümüzde oldu hararetli tartışmalarımızda
Bir gün kültür kokunu çektim içime Topkapı’da
Bir günde egzoz kokunu E-5’te
Aşığım sana bilirsin
Şikayetçide değilim kalabalığından filan
Herkesler hayrandır sana ama senin gönlün bendedir
Şimdi senden özür dileyeceğim Canım İstanbul
İzmir’in sıcak kanlı insanlarıyla aldattım
Boyozuyla gevreğiyle kumrusuyla aldattım
Tutmadı tabi Sarıyer böreğini ama bi hevesti işte
Vapurla geçerken Konak’a
Göremeyince Kız Kulesini geçici bi heves olduğunu anladım
Çıkınca tarihi asansöre,tutmadı bizim Galata’nın yerini
Aldandım İzmir’e köylüsüne sevdim Ege insanını
İyi vakit geçirdim İzmirle ama o bir hevesti
Affet beni canım İstanbul…
…
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Hasan Hüseyin AKTAŞ) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.