Çocukluk Aşkıma…

Yalnız bir sokakta
Düş çiçeklerinden bir dal koklarken
Senin kokundan bir tutam
Veya
Bir parça kaldı hayattan
Senden bana
Benden sana
Koklaşırken düşlediğimiz hayallerimizden bize
Veya bir yabancıya yer varmı hayatında
Ahlaksız sözlere
Nalet yalanlara
Söyle…
Öfkemi tuza bassan
Yanarmıydı duygularım
Yüreğim yangın yeriyken
Isıtırmıydım seni
Senden bana kalan
Menevişlenen çiçekler
Yeşeren otlar
Hayali kurduğum
Masal kahramanları…
Evet
Unutuyorum sanırım günleri
Kokum kokunu hatırlatır diye
Yıkamıyorum tenimi
Bağımlılık derecesinde
Damarımdan akıyor ökçen
Her bastığında kan
Her bastığında öfken
Sensiz hayatıma
içiyorum
Yine desene
İçiyorum
Yine desene…
..
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Ahmet Can Barlas) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Bu yazı Ahmet Can BARLAS, Şair Durağı kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.