Sen Varsın…

Nere el uzatsam, nere göz atsam

Her nereye baksam, orda Sen varsın

Sevinçle de dolsam, derde de batsam

Kolayda, güçlükte, zorda Sen varsın

***

Hava, su, toprakta, yanan ateşte

Gökte yıldızlarda, doğan güneşte

Hayalde, gerçekte, rüyada, düşte

Tüm alemde perde perde Sen varsın

***

Gökten inen damla damla yağmurda

Seher melteminde, ferah rüzgarda

Şimşekte, boranda, kışta, baharda

Tane tane düşen karda Sen varsın

***

Nağmeyle ve şevkle öten bülbülde

Biten her tohumda, açan her gülde

Çıra gibi yanan deli gönülde

Hayatın özünde, serde Sen varsın

***

Gönül aşkı sezdi inceden ince

Gayrısı yok oldu, sevda gelince

Düğümlenir akıl, fikir, düşünce

Uğruna yandığım yarda Sen varsın

***

Verdiğin tılsımla örülü ağım

Sanatın, nakışın, ilham kaynağım

Ondandır herşeye şiir yazdığım

Gölgede, ışıkta, nurda Sen varsın

***

Aşkın sebebisin, gönülde olan

Senin hasretindir sineye dolan

Tüm mevcudat sensin, ötesi yalan

Somutta, soyutta, “var”da Sen varsın

Bu şiirin telif hakkı yazarın (Hakan ATALAY) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Bu yazı Hakan ATALAY, Şair Durağı kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.