Günümü çalan gecemi uykusuz bırakan
Hususi kaygılarımın mimarı
Önceleri istisnasız iyimserdim
Konduramadım sana dair kötü hiçbir şeyi
Zaman yanılgıları besliyor galiba dedim
Kuruntularım çoğaldı zannettim
Duygularım kör noktada farkında değilim diye de ekledim
Uzatmayım inkar dönemim bu şekilde oldukça uzun sürdü
Kendim için itiraf kovalamaya başladım
Çünkü gözlerim artık seni duyumsamıyor
Derinine insem de kalbim gögermiyor
Sözlerin yavan işittiklerim el gibi
Gülüşünde de ben yoktum
İş vedaya doğru ilerlerken
Tüm ayrılık cümlelerini senle özdeşleştirmek için büyük uğraş verdim
Çokça istişarem oldu kitaplarla
Sonrasında uzayan gecelerin karanlığında kararsızlığımı fark ettim
Ve sana güle güle demek mümkün değildi
Anladım ki alışkanlığın olmuştum
Üzülmen üzülmemi yendi
Yarın çokça yarın senin için
Ben satırlarda gizliyim…
Ahmet KİRAZ
