Cebimdeymiş meğer bekleyen zaman
Yetişemediklerimle beraber yan yana
Koşmaktan vazgeçtim fark ettiğim an
Gülümsedim incir tanesi gibi her bir yarına
Tanıştık bir bir hevesli olan olmayan
Hepsinin telaşeleri dünlerini ağırlama
Neden dedim size her şey ayan beyan
Dünle kalmak da yaşamakmış onlara
Rüyaymış… Böyle bir düş gördüm sanki uyku olmadan
Ve tam biterken yarınlardan sonuncusu geldi ağlaya ağlaya
Son günün benim dedi kalk hadi uyan
Yalnızlığım görülüyor mu dünyada
Ahmet KİRAZ
