içimde bir yangın var kimselere anlatamadığım
her defasında kendi ellerimle söndürdüğüm
ama yakmaktan alı koyamadığım yine kendi ellerim
gözlerinle bu ateşi körükleyen sen,
yüreğinle doknuyorsun yüreğime.
öyle bir ateş ki bu
ben içimde yakıp da küle döndürürken
senin yumuşak yüreğine olmuyor hiçbir şey…
bu dünya neden bu kadar adaletsiz
neden bu kadar merhametsiz
oysa senin yüreğinin her dokunuşu
yakarken beni daha da derinden
sen yine de çekmiyorsun gözlerini gözlerimden
yüreğin, daha kaç yüreği yakacak aynı anda?
bu ateş, neden bu kadar acı?
nasıl iştir ki bu; ateş gün geçtikçe artan bir güçle
yeni bir kıvılcımla yeniden daha çok acıyla,
hep bir geri dönüş.
yüreğim hep gözlerinde, gözlerin hep gözlerimde
yüreğinse hep orada, hep onun
söyle bana hangimiz daha çok yanıyoruz?
hangimizin ateşi daha çok acı?
yüreğim yüreğinin ateşiyle her geçen gün acıyor
yüreğini al yüreğimden de çevir gözlerini gözlerimden
beni küllerimin arasında bırak da git,
ateşin arasında kalmak çok acı çünkü…
***
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Merve Başardı) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
