yorgun adımlarda düşünceler sıra sıra
gölermiş kaldırım boşluğunda silinen birer ayak izi
eskitme anıların hesabı içinde kaybolmuş bir çocuk
nereden bileceksin der gibi bakıyor gözleri
alınma ! seni görünce hızlanan adımların sahiplerinden biri de benim
susmak, kaçmak ve içten içe titremek
sen olmaktan korkanlardan biri de benim
nereden bileceksin der gibi bakma çocuk ben de çaresizim
Ahmet KİRAZ
