Abdulkerim Orhan’ın Kaleminden…

Salınarak gelen gonca
Suyun almış eve gider
Sormaz oldu halin nice
Beni derde salıp gider.

Başına bağlamış yazma
O saçlar ki olmuş sırma
Yüreğimi liğme liğme
O yerlere çalıp gider.

Yan taramış zülüfünü
Gül kıskanır gülüşünü
Diken olmuş kirpikleri
Yâr bağrıma atar gider.

Hilaldan eğri kaşları
Siler gözünden yaşları
Ahu gibi bakışları
Nazı beni yakar gider.

Şekere benzer sözleri
Can bahşediyor gözleri
Şule verir yanakları
Ateşine yakar gider.

Soramadım adın nedir
Yoksa melek huri midir
Gülistanlar gülü müdür
Burcu burcu kokar gider

Koymazsın bülbülü bağa
Şu bahtım ezelden kara
Sitem etmiş yâr GEDA’ya
Ölümlere atar gider.

…..

Huri misin nesin çıktın karşıma
Ara ara şöyle bakıp gidersin
Kirpiklerin kast ediyor canıma
Sineme okları atıp gidersin.

Zülüflerin belik olmuş süzülmüş
Sanki üzerine güller sürülmüş
Hilal kaşın itinayla çizilmiş
Şu gönlümü nara atar gidersin.

Nereden geldin sen kimin yârisin
Kimi kaybettin de kimi ararsın
Sanki sen bağların taze gülüsün
Misk-i amber gibi kokar gidersin.

Ahu senden almış bunca nazları
Sürem dedim süremedim izleri
Mevlam sana lütuf etmiş gözleri
Gecemden ay gibi çekip gidersin.

Eline almışsın bir gonca gülü
Göreni derdinden edersin berî
Sen garip gönlümün nazlı dilberi
Ardına bakmadan çıkıp gidersin.

Gözlerin,gözlerin kömürden kara
Yanakların açar onulmaz yara
Seni görmek murad imiş bir kere
ORHAN’ı şad edip güler gidersin.

Abdulkerim ORHAN

Bu yazı Şair Durağı kategorisine gönderilmiş ve ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.