Vuslat/sızım…
bir mevsim daha ölüyor beklerken
gelecekmişsin gibi bekleşirken
tanışıklığımızın küllerinde
bir gün…
yeniden bir gün çık gel
seni benden esirgeyen yerden
ve usulca;
”bu bir hasret tuzağı
bekçisiz kalp yangını
hüzne gemi yok bu limanda
ıslağını sil yüreğine konmadan”
der gibi bak
nefessiz koş unutkanlığıma
ben de;
hiç yaşamadım diyeyim o yokluk yıllarına
ilk gün heyecanına
yalnızlığıma
senle yok olan kalabalığıma
bak…
bak bu saymadığım kaçıncı sene
kaçıncı mızıkçılığım sensiz geçen günlerime
yetmesin mi bu hasret…
Vuslat/sızım…
bir ben daha ölüyor beklerken
gelecekmişsin gibi bekleşirken
gölgeni gözlediğim gündüzlerimde
…
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Ahmet KİRAZ) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
