Kategori arşivi: Zamanı İfadesiz Bırakanlar…

“Bu menzil-gehde tîrin çekdiği cevri kemân çekmez” Tam bir mısra-i berceste. Yani benzersiz mısra. Bursalı Çelebi Âsım’a ait. İzahata girişmeden önce, bu vesile ile hatırıma gelen Yenişehirli Avni Bey’in bir beytine bakalım: Bin safsata bir mısra-i bercesteye değmezİndimde esâtîr-i Felâtun hezeyândır [Kuru akılla … Okumaya devam et →

Yıl 1960. Anadolu’dan maddi imkansızlıklardan dolayı büyükşehirlere ve yurtdışına göçlerin yoğunlaştığı zamanlar. Babası köyün imamı* olan 7 kardeşli Halil de maddi imkansızlıklardan dolayı ailenin en cevvali olarak emsal yaştaki arkadaşlarıyla birlikte Çankırı’dan trenle Ankara’nın yolunu tutmuş. Köy yerinde yetenek olarak … Okumaya devam et →

1940’lı yıllar. Ciddi anlamda yokluğun ve üretim anlamında kıtlığın olduğu zamanlar. Yokluk öylesi büyük ki; üç öğün atlatan salçası olmayan bulamaç gibi tarhana çorbası hanelerde istisnasız en büyük katık ve şükür sebebi ve kıtlıkla birlikte un bulmak imkansız, arpadan üretilen … Okumaya devam et →