Kategori arşivi: Şair Durağı

Alıp başımı gidiyorum temelli… Bavuluma yalnızlığımı, kırıl dökük ümitlerimi koyuyorum. Bir de senden habersiz, seni koydum bavuluma götürüyorum. Kurumuş güllerin arasına sarıp götürüyorum seni. Dikenlerini bir bir yüreğime batırıp sana kırmızı yapraklarını bırakıyorum. Senin değil benim canım yansın istiyorum. Alıp … Okumaya devam et →

Bilir misin hicran nasıl yakar gözlerimi Ne zamanki göğe yönelsem Bin sağanak yangına tutulurum Eriyip akan çöl gibi olurum Ellerim cebimde sana gelirken Yüreğimdeki su zerrelerine tutunurum Ay gözlerinde parlarken Beni terk edip gider ruhum Semaya yükselen simân, Ve göl … Okumaya devam et →

Kalmışım saplı bir adada. Dalmışım uyandığım rüyadan dünyaya. Sarmış beni alemin beyhude telaşı, Susarmış en geveze benliğimin marşı. Sonra titretmiş bir çığlıkla arşı. Evet bu benim aklımın rutin uyarısı! Hep beklenmedik anda verir en tesirli ayarı. Evet işte, bu o … Okumaya devam et →