Dünya…

zamanın birinde
gerçeğe toz konmuş
üşengeçlik omuzlara düşünce
kötülük sıvamış üstünü
boyanmış boyanmış nam salmış güzellik olmuş
adı dünya
alnında hoşnutsuzluk
koca bir ayaksız ayna
boyu yeten çirkinleşiyor
boyu yeten küçülüyor
ruhuna ebedden ezele söven sövene

Bu yazı Ahmet Kiraz Şiirleri kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.