Kategori arşivi: Caner AKTAŞ
Yağmur…
yağmur yağdı pencereye koştum çünkü bulutla sözleşmiştik sana söyleyemediklerimi süzecekti saçlarından ay ışığında balkonunda kahveni içerken ben o ıslaklığın seni hasta etme endişesiyle uyuyamayacaktım yağmur her insana yakışmaz bilirsin penceremden bakınca dışarıya gözlerimden kaçmazdı üşüyen kimsesizler ve şemsiye altından gülüşen … Okumaya devam et
Güz Gibi…
üsküdarda kara bir bulut dolaşıyor çiseleyen yağmurda kediler kaçışıyor telefon sesleri,şemsiyeler,fısıldaşmalar eve dönüş yollarında dünya telaşı benim odamda ışık yok,perdem örtülü senin sesinde bahar yok,saçların örülü bir adım atsak birbirimize bağlaçlarda karanfil serili ben geldiğimde küçük incelikler hayal etmiştim ne … Okumaya devam et
Sus Payı…
seher yelinde turnalara rastlasaydım zeytin ağaçlarının gölgesinde oyalansaydım çocuklarla gemilere el sallasaydım ne güzel susardım o zaman susardım dünyanın beşiğinde mutlu mutlu uyusaydı bebekler susardım ikinci bir şahsın mutsuzluğundan bahsetseydi dilekler sarı çiçeğe sorsaydım annen babam var mıdır gülümsesin diye … Okumaya devam et
